محققان شرکت متا در حال توسعه نوعی مچ‌بند هستند که به افراد امکان می‌دهد تنها با اشاره دست خود با کامپیوتر تعامل کنند. این تعامل شامل حرکت دادن نشانگر ماوس، باز کردن برنامه‌ها، و حتی ارسال پیام از طریق نوشتن در هوا مانند استفاده از مداد است. این مچ‌بند از فناوری الکترومیوگرافی سطحی (sEMG) بهره می‌برد که با ردیابی سیگنال‌های الکتریکی تولید‌شده توسط فعالیت عضلات، حرکات کاربر را تفسیر می‌کند.
این سیگنال‌ها حتی می‌توانند اقدامات مدنظر فرد را قبل از انجام واقعی‌شان شناسایی کنند. هدف اصلی این دستگاه، ارائه راه‌کارهای کمتر تهاجمی برای تعامل با رایانه‌ها برای افراد دارای ناتوانی‌های حرکتی است. متا برای آزمایش این مچ‌بند با دانشگاه کارنگی ملون همکاری می‌کند؛ آزمایشی که بر روی افراد دچار آسیب نخاعی انجام می‌شود تا حتی کسانی که قادر به حرکت دادن کامل دستان خود نیستند، بتوانند با رایانه‌ها تعامل داشته باشند.
به گفته داگلاس وبر، استاد مهندسی مکانیک و مؤسسه علوم اعصاب، حتی افراد مبتلا به فلج کامل دست‌ها، همچنان دارای فعالیت عضلانی محدودی هستند، بنابراین دستگاه می‌تواند اقدامات مورد نظرشان را تفسیر کند. این مچ‌بند جایگزینی ساده‌تر نسبت به پروژه‌هایی مانند Neuralink ایلان ماسک محسوب می‌شود که هدف آن کاشت تراشه مغزی در افراد دارای فلج شدید است.
سایر روش‌های غیرتهاجمی شامل هدست‌هایی هستند که از سیگنال‌های EEG مغز استفاده می‌کنند، با این حال به‌دلیل ضعف سیگنال‌ها دارای محدودیت‌هایی هستند. در مقابل، مچ‌بند متا بدون نیاز به جراحی قابل استفاده بوده و با بهره‌گیری از سیگنال‌های sEMG عملکردی با فرکانس بالاتر نسبت به EEG دارد.
