9 ویژگی که آیفون ایر برای رسیدن به طراحی فوق‌باریک فدا کرد

گوشی آیفون ایر جدید اپل با ضخامت تنها 5.64 میلی‌متر، یادآور طراحی‌های جسورانه‌ای است که اپل در گذشته برای زیبایی ظاهری، برخی قابلیت‌های کاربردی را فدا می‌کرد. از کیبوردهای پروانه‌ای نامطمئن گرفته تا مشکلات خنک‌کنندگی و آنتن‌دهی، حالا نوبت به بررسی این رسیده که اپل برای دستیابی به این طراحی باریک، چه چیزهایی را کنار گذاشته است.

1. باتری

آیفون ایر دارای باتری 3149 میلی‌آمپرساعتی است که نسبت به آیفون 17 با باتری 3692 میلی‌آمپرساعتی و مدل پرو مکس با 4832 میلی‌آمپر (یا 5088 در نسخه eSIM) ظرفیت کمتری دارد. این موضوع به‌معنای شارژدهی کمتر و شارژ کندتر است. این موضوع به‌معنای شارژدهی کمتر و شارژ کندتر است. طبق برچسب انرژی اتحادیه اروپا، دوام باتری آیفون ایر حدود 40 ساعت است، در حالی که مدل پایه 41 ساعت و پرو مکس تا 53 ساعت دوام دارد.

از سوی دیگر، ظرفیت کمتر باتری باعث شده سرعت شارژ نیز کاهش یابد. در حالی که آیفون 17 و 17 پرو/پرو مکس می‌توانند در 20 دقیقه به 50 درصد شارژ برسند، آیفون ایر برای رسیدن به همین سطح شارژ به 30 دقیقه زمان نیاز دارد. جالب اینجاست که اپل با وجود تلاش برای کاهش ضخامت، پشتیبانی از MagSafe را حذف نکرده است؛ قابلیتی که شاید با حذف آن می‌شد چند دهم میلی‌متر دیگر از ضخامت کم کرد.  این تصمیم احتمالاً صرفاً برای حفظ سازگاری با لوازم جانبی اپل بوده است. حتی ممکن است اپل در آینده باتری MagSafe اختصاصی برای آیفون ایر عرضه کند تا کاربران سنگین‌کار بتوانند روز را بدون نگرانی از اتمام شارژ سپری کنند.

2. اندازه نمایشگر

آیفون ایر دارای نمایشگری به اندازه 6.5 اینچ است. این اندازه از نمایشگر، کوچک‌تر از پنل 6.7 اینچی در آیفون 16 پلاس و همچنین نمایشگر 6.9 اینچی در مدل‌های پرو مکس سری‌های آیفون 16 و 17 است. با این حال، از نمایشگر 6.3 اینچی در مدل پایه آیفون 17 بزرگ‌تر محسوب می‌شود (در حالی که مدل‌های پایه قدیمی‌تر دارای نمایشگر 6.1 اینچی بودند). این انتخاب اندازه ممکن است به محدودیت‌های فنی مربوط باشد؛ چرا که آیفون ایر تنها مدل جدیدی است که همچنان از فریم تیتانیومی استفاده می‌کند.

حتی مدل‌های پرو نیز به فریم آلومینیومی بازگشته‌اند. تیتانیوم ماده‌ای سخت‌تر از آلومینیوم است و در برابر خم‌شدن مقاومت بیشتری دارد، اما در ضخامت بسیار کم ممکن است نتواند از نمایشگرهای بزرگ‌تر پشتیبانی کند. برای مقایسه، سامسونگ نیز در گوشی گلکسی اس 25 اج از فریم تیتانیومی استفاده کرده، اما با ضخامت 5.8 میلی‌متر توانسته نمایشگری 6.7 اینچی را در آن جای دهد. به‌نظر می‌رسد اپل برای حفظ استحکام ساختاری در طراحی فوق‌باریک iPhone Air، اندازه نمایشگر را به 6.5 اینچ محدود کرده است. بررسی‌های تخصصی مانند تست‌های خم‌شدن می‌توانند دلایل دقیق‌تری برای این تصمیم ارائه دهند.

3. دوربین اصلی

آیفون ایر تنها یک دوربین در پشت دستگاه دارد؛ ویژگی‌ که شاید در مدل اقتصادی آیفون 16e قابل قبول باشد، اما در یک گوشی هزار دلاری، قطعاً محدودکننده به‌نظر می‌رسد. نکته مهم‌تر این است که این دوربین حتی بهترین دوربین اصلی اپل هم نیست. ماژول دوربین آیفون ایر مشابه مدل پایه آیفون 17 است و از حسگری با اندازه 1/1.56 اینچ بهره می‌برد؛ در حالی که مدل‌های پرو از حسگر بزرگ‌تر 1/1.28 اینچی استفاده می‌کنند.

این تفاوت در اندازه حسگر به‌طور مستقیم بر کیفیت تصویر به‌ویژه در شرایط نوری ضعیف تأثیر می‌گذارد. همچنین، اندازه پیکسل‌ها در ایر برابر با 1 میکرومتر است، در حالی که در مدل‌های پرو این عدد به 1.22 میکرومتر می‌رسد (یعنی جذب نور بیشتر و جزئیات بهتر در تصاویر). از نظر قابلیت‌های فیلم‌برداری، دوربین آیفون ایر حداکثر تا رزولوشن 4K با نرخ 60 فریم‌برثانیه ضبط می‌کند، در حالی که مدل‌های پرو توانایی ضبط 4K با نرخ 120 فریم‌برثانیه را دارند.

علاوه بر این، پشتیبانی از فرمت‌های حرفه‌ای مانند ProRes، ProRes RAW و Apple Log 2 در ایر حذف شده که برای کاربران حرفه‌ای حوزه تولید محتوا یک نقطه ضعف محسوب می‌شود. نکته مهم دیگر، حذف سنسور LiDAR در آیفون ایر است. این سنسور در مدل‌های Pro برای فوکوس سریع‌تر، بهبود حالت پرتره و کاربردهای پیشرفته مانند اسکن سه‌بعدی و واقعیت افزوده استفاده می‌شود. نبود آن در Air باعث کاهش دقت در برخی قابلیت‌های تصویربرداری و تجربه AR خواهد شد.

4. دوربین تله‌فوتو

آیفون ایر از ماژول دوربین 48 مگاپیکسلی بهره می‌برد که قابلیت زوم 2 برابر بدون افت کیفیت را ارائه می‌دهد. با این حال، این زوم تنها تا همین حد مؤثر است؛ فراتر از آن، کیفیت تصویر به‌طور محسوس کاهش می‌یابد. برخلاف مدل‌های پرو که دارای دوربین تله‌فوتوی اختصاصی هستند، آیفون ایر فاقد چنین ماژولی است. برای مقایسه، گلکسی اس 25 اج نیز دوربین تله‌فوتو ندارد، اما با داشتن حسگر 200 مگاپیکسلی، امکان ثبت تصاویر با کیفیت در زوم‌های بالاتر را فراهم می‌کند. به‌نظر می‌رسد اپل برای حفظ فاصله بین مدل‌ها، از افزودن دوربین‌های پیشرفته‌تر به ایر خودداری کرده تا دارندگان مدل‌های پرو مکس احساس نارضایتی نکنند.

5. دوربین فوق‌عریض

دوربین فوق‌عریض یکی از ابزارهای خلاقانه در عکاسی موبایل است که امکان ثبت تصاویر با زاویه دید گسترده را فراهم می‌کند؛ زاویه‌ای که با لنزهای معمولی قابل دستیابی نیست. این دوربین در آیفون‌ها علاوه بر ثبت چشم‌اندازهای وسیع، وظیفه عکاسی ماکرو را نیز بر عهده دارد. در آیفون ایر، این دوربین به‌طور کامل حذف شده است. اگرچه بسیاری از کاربران ممکن است به‌ندرت از دوربین فوق‌عریض استفاده کنند، اما نبود آن باعث کاهش تنوع تصویربرداری و از دست رفتن قابلیت‌های خاص مانند ثبت جزئیات نزدیک (ماکرو) می‌شود. این حذف یکی دیگر از مصالحه‌هایی است که اپل برای رسیدن به طراحی فوق‌باریک انجام داده است.

6. تراشه پرو؛ واقعاً حرفه‌ای یا فقط در نام؟

ممکن است در نگاه اول تصور کنی که آیفون ایر با داشتن چیپست A19 Pro، واقعاً از قدرت پردازشی مدل‌های حرفه‌ای بهره‌مند است. اما وقتی دقیق‌تر بررسی کنیم، تفاوت‌هایی وجود دارد که این ادعا را زیر سؤال می‌برد. اپل طبق معمول جزئیات فنی زیادی درباره چیپ‌های سری A منتشر نمی‌کند، اما اطلاعات موجود نشان می‌دهد:

همان‌طور که می‌بینید، اگرچه آیفون ایر از چیپ A19 Pro استفاده می‌کند، اما تعداد هسته‌های گرافیکی آن با مدل پایه یکسان است (5 هسته)، در حالی که مدل‌های پرو واقعی از 6 هسته GPU بهره می‌برند. این تفاوت می‌تواند در عملکرد گرافیکی، به‌ویژه در بازی‌ها و پردازش‌های سنگین، تأثیرگذار باشد. از طرفی، حافظه رم در آیفون ایر برابر با مدل‌های پرو و بیشتر از مدل پایه است (12گیگابایت در مقابل 8 گیگابایت).

این موضوع ممکن است در عملکرد چندوظیفه‌ای و اجرای اپلیکیشن‌های سنگین مؤثر باشد، اما هنوز مشخص نیست که آیا این تفاوت‌ها واقعاً تجربه‌ای “حرفه‌ای” را ارائه می‌دهند یا صرفاً برای بازاریابی هستند. در نهایت، باید منتظر بررسی‌های عملی باشیم تا ببینیم آیا آیفون ایر با چیپست A19 Pro واقعاً عملکردی در سطح مدل‌های پرو دارد یا خیر.

7. درگاه USB 3.0

بیشتر کاربران از درگاه USB-C آیفون صرفاً برای شارژ استفاده می‌کنند، و این کاملاً قابل قبول است. اما مدل‌های حرفه‌ای آیفون قابلیت‌هایی فراتر از شارژ دارند که شامل ضبط و انتقال ویدیوهای ProRes با کیفیت بالا (تا رزولوشن 4K با نرخ 120 فریم‌برثانیه) به حافظه‌های خارجی می شود. در آیفون ایر، این درگاه USB-C از نوع USB 2.0 است و فاقد سرعت انتقال بالا برای استفاده‌های حرفه‌ای است.

این موضوع احتمالاً یکی از دلایل حذف قابلیت ضبط ProRes در این مدل است. البته، آیفون‌ها می‌توانند ویدیوهای ProRes را روی حافظه داخلی ذخیره کنند، اما نبود درگاه پرسرعت باعث می‌شود کاربران حرفه‌ای برای انتقال فایل‌های حجیم با محدودیت مواجه شوند. با توجه به هزینه بالای ارتقاء حافظه داخلی در آیفون‌ها (مثلاً تفاوت قیمت بین نسخه‌های 256 و 512 گیگابایتی) بسیاری از کاربران ترجیح می‌دهند از حافظه‌های SSD خارجی استفاده کنند. حذف USB 3.0 در آیفون ایر این امکان را از آن‌ها گرفته است.

8. اسپیکرهای استریو

آیفون ایر تنها دارای یک اسپیکر (آن هم در بخش بالایی دستگاه) است. بخش پایینی که ضخامت آن تنها 5.64 میلی‌متر است، احتمالاً فضای کافی برای قرارگیری اسپیکر دوم نداشته یا اپل تصمیم گرفته آن فضا را به باتری اختصاص دهد. در نتیجه، برخلاف مدل‌های دیگر آیفون که صدای استریو واقعی ارائه می‌دهند، آیفون ایر صدایی تک‌کاناله دارد که ممکن است در تماشای فیلم، بازی یا پخش موسیقی تجربه‌ای ضعیف‌تر ارائه دهد. این حذف یکی دیگر از مصالحه‌هایی است که اپل برای رسیدن به طراحی فوق‌باریک انجام داده است.

9. بازگشت قاب‌های Bumper

قاب‌های Bumper زمانی به یک ضرورت تبدیل شدند (به‌ویژه در دوران آیفون 4)، زمانی که طراحی آنتن به‌گونه‌ای بود که تماس دست با بدنه می‌توانست قدرت سیگنال را به‌شدت کاهش دهد. اپل آن مشکل را در نسل‌های بعدی برطرف کرد و قاب‌های Bumper به‌تدریج از بازار کنار رفتند. اما حالا، با معرفی آیفون ایر، این قاب‌ها دوباره بازگشته‌اند. اپل برای آیفون ایر قاب محافظی با نام رسمی iPhone Air Bumper معرفی کرده که از پلی‌کربنات تقویت‌شده ساخته شده و هدف آن محافظت بیشتر از لبه‌های دستگاه است.

این تصمیم در حالی اتخاذ شده که بدنه آیفون ایر از تیتانیوم ساخته شده است؛ فلزی که از آلومینیوم مقاوم‌تر است و به‌راحتی دچار فرورفتگی نمی‌شود. با این حال، به‌نظر می‌رسد نگرانی اپل از مقاومت در برابر ضربه و سقوط در طراحی فوق‌باریک این گوشی، دلیل اصلی بازگشت قاب‌های Bumper باشد. ضخامت بسیار کم بدنه (فقط 5.64 میلی‌متر) ممکن است در برابر ضربات روزمره آسیب‌پذیرتر باشد. در نهایت، این قاب‌ها نه‌تنها جنبه محافظتی دارند، بلکه یادآور این واقعیت‌اند که طراحی‌های زیبا گاهی نیازمند مصالحه‌هایی در عملکرد و دوام هستند.