سامسونگ در سال ۲۰۱۳ نخستین مدل از حسگرهای خانواده ایزوسل را معرفی کرد. مهم‌ترین نکته درباره حسگرهای ISOCELL، به قرارگیری مانع ویژه‌ای در اطراف هر پیکسل برای کاهش تداخل رنگی پیکسل‌ها مربوط می‌شود. نسخه اول حسگر ایزوسل برای مانع‌های اطراف هر پیکسل از فلز استفاده می‌کرد که کار چندان هوشمندانه‌ای نبود؛ چون فلز بخشی از نور را جذب می‌کرد.
این مشکل در حسگر ایزوسل پلاس تا حدی رفع شد، زیرا در آن از ماده‌ی دیگری استفاده می‌شد؛ اما ماده جدید هم مقداری فلز داشت و به‌همین دلیل نتوانست مشکل را به‌طور کامل رفع کند. اما سامسونگ در این زمینه ظاهرا به بلوغ کامل رسیده و معتقد است با کمک حسگر تصویر ISOCELL 2.0، مشکلاتی از قبیل نشت نور را به طور کامل برطرف کرده است. علاوه بر این‌ها، نسل دوم این فناوری باعث شده سنسورهایی که به آن مجهز می‌شوند، در زمینه جذب نور هم عملکرد بسیار بهتری از خود نشان دهند تا بدین ترتیب میزان جزئیات در تصاویر ثبت شده هم افزایش پیدا کند.
این فناوری همچنین از اتلاف نوری هر پیکسل هم تا حد زیادی جلوگیری می‌کند و عملکرد آن در این زمینه بسیار بهتر از حسگرهای نسل گذشته است. با کمک این فناوری، سنسورهای آینده نه تنها می‌توانند از پیکسل‌های بیشتری در سطحی با اندازه مشابه بهره ببرند، بلکه قادر به جذب نور بیشتر هم خواهند بود چون در واقع در آن اتلاف نور به حداقل رسیده است.
سامسونگ در نخستین ماه از سال جاری میلادی از ساخت حسگر 200 مگاپیکسلی خبر داد و پیش‌تر اعلام کرد که روی حسگرهای 600 مگاپیکسلی هم کار می‌کند. این حسگرها قطعا از عملکرد بهبودیافته پیکسل‌های کوچک منتفع خواهند شد. سامسونگ فعلا ایزوسل 2 را به‌صورت اولیه به‌نمایش گذاشته و هیچ حسگری را با این فناوری معرفی نکرده است.