در حالیکه مدل گلکسی A16 5G در سال گذشته ارتقاء قابل توجهی نسبت به نسل پیشین خود داشت، ارتقاءهای سخت‌افزاری مدل گلکسی A17 5G در سال جاری نسبتاً محدودتر اما همچنان قابل توجه هستند. این گوشی دومین گزینه ارزان‌قیمت در میان محصولات سامسونگ محسوب می‌شود و انتخابی مناسب برای کاربران تازه‌وارد به دنیای سامسونگ به شمار می‌رود. سامسونگ همچنین پشتیبانی نرم‌افزاری بلندمدتی را برای این مدل در نظر گرفته و وعده داده که تا 6 سال به‌روزرسانی‌های اصلی سیستم‌عامل اندروید را ارائه خواهد داد. اکنون در ادامه به نقد و بررسی این گوشی اقتصادی سامسونگ می پردازیم.
طراحی و صفحه نمایش
گوشی گلکسی A17 از نظر طراحی شباهت زیادی به مدل سال گذشته یعنی گلکسی A16 دارد، با این تفاوت که برخی تغییرات جزئی در آن اعمال شده است. لنزهای دوربین دیگر به‌صورت جداگانه قرار نگرفته‌اند، بلکه در یک برجستگی واحد جای گرفته‌اند که نسبت به قبل کمتر بیرون‌زدگی دارد. پنل پشتی و فریم کناری همچنان تخت باقی مانده‌اند و تغییری در آن‌ها مشاهده نمی‌شود. رنگ‌های عرضه‌شده برای این مدل شامل مشکی، خاکستری و آبی هستند و رنگ سبز که در مدل قبلی وجود داشت، حذف شده است.
نسخه‌ای که در این بررسی مورد استفاده قرار گرفته، رنگ مشکی است. این رنگ از نظر لمس حس خوبی دارد و ظاهر آن نیز نسبتاً لوکس به نظر می‌رسد. فریم کناری با وجود اینکه از جنس پلاستیک است، در دست حس خوشایندی ایجاد می‌کند. پوشش مات و یخ‌زده پنل پشتی نیز جلوه‌ای زیبا دارد، اما اثر انگشت و لکه‌ها به‌راحتی روی آن نمایان می‌شوند و باعث لغزندگی دستگاه می‌گردند. حسگر اثر انگشت در لبه کناری گوشی و درون دکمه پاور تعبیه شده است. عملکرد آن قابل قبول است، اما ترجیح می‌دادیم این حسگر زیر نمایشگر قرار می‌گرفت، چرا که از نظر کاربردی راحت‌تر و انعطاف‌پذیرتر است.
در این نسل، سامسونگ به‌جای استفاده از پلاستیک برای پنل پشتی، از الیاف شیشه بهره برده و پنل جلویی را با محافظ گوریلا گلس ویکتوس پوشش داده است؛ که نسبت به مدل A16 ارتقاء محسوب می‌شود. همچنین سامسونگ موفق شده ضخامت گوشی را اندکی کاهش داده و وزن آن را حدود 8 گرم سبک‌تر کند. با وجود لغزندگی بدنه، طراحی این گوشی را بسیار دوست داشتیم. حس استحکام و کیفیتی نزدیک به محصولات رده‌بالا را منتقل می‌کند؛ چیزی که در این رده قیمتی کمتر دیده می‌شود
گلکسی A17 از همان پنل OLED مدل سال گذشته با 6.7 اینچی و رزولوشن 1080×2340 پیکسل و نرخ نوسازی 90 هرتز بهره می‌برد. این نمایشگر فاقد قابلیت‌هایی نظیر پشتیبانی از ویدیوی HDR یا تنظیمات دقیق نرخ نوسازی است، اما با توجه به رده قیمتی دستگاه، چنین انتظاراتی نیز وجود ندارد. حداکثر روشنایی در حالت خودکار برابر با 738 نیت و در حالت دستی 353 نیت اندازه‌گیری شده است. اگرچه این میزان روشنایی چندان چشمگیر نیست، اما برای استفاده در فضای باز و زیر نور خورشید کافی به نظر می‌رسد.
نکته قابل توجه آن است که این گوشی فاقد حسگر سخت‌افزاری مجاورت بوده و از حسگر مجازی استفاده می‌کند؛ موضوعی که ممکن است در هنگام مکالمه باعث روشن شدن ناخواسته نمایشگر شود. البته این مسئله به نحوه نگه‌داشتن گوشی توسط کاربر نیز بستگی دارد. تنظیمات نرخ نوسازی بسیار ساده هستند: گزینه High نرخ را روی 90 هرتز قفل می‌کند و گزینه Standard آن را به 60 هرتز محدود می‌سازد. امکان تغییر خودکار بین این دو حالت وجود ندارد.
عملکرد و تجربه نرم افزاری
مانند سایر گوشی‌های سری Galaxy A در سال جاری، مدل گلکسی A17 نیز به‌صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید 15 و رابط کاربری One UI 7 عرضه می‌شود. سامسونگ وعده داده است که این دستگاه تا 6 به‌روزرسانی اصلی اندروید را دریافت خواهد کرد. با این حال، دریافت به‌روزرسانی‌ها یک موضوع است و اجرای روان آن‌ها موضوعی دیگر؛ و در این زمینه، نسخه پایه گلکسی A17 5G با حافظه رم 4 گیگابایت عملکرد چندان امیدوارکننده‌ای ندارد.
اگر پیش‌تر با رابط کاربری One UI کار کرده باشید، فضای نرم‌افزاری این گوشی برایتان آشنا خواهد بود. هرچند تغییرات ظاهری متعددی در نسخه جدید اعمال شده‌اند، اما بسیاری از قابلیت‌های پیشرفته و ویژگی‌های مبتنی بر هوش مصنوعی به دلیل محدودیت‌های سخت‌افزاری در این مدل در دسترس نیستند. با این حال، قابلیت Circle to Search در این گوشی فعال است، ولی نباید انتظار عملکردی مشابه سری S را داشته باشید.
رابط کاربری One UI همچنان یکی از بهترین پوسته‌های اندرویدی محسوب می‌شود، اما گلکسی A17 در اجرای روان آن با مشکل مواجه است. در اغلب مواقع، دستگاه کند، با تأخیر و همراه با انیمیشن‌های ناپایدار عمل می‌کند. احتمالاً محدودیت حافظه رم 4 گیگابایتی عامل اصلی این ضعف عملکرد است؛ نسخه‌های 6 یا 8 گیگابایتی ممکن است عملکرد بهتری داشته باشند، هرچند این موضوع هنوز به‌طور قطعی تأیید نشده است.
این گوشی از تراشه داخلی اگزینوس 1330 استفاده می‌کند؛ همان تراشه‌ای که در مدل سال گذشته Galaxy A16 5G نیز به‌کار رفته بود. این چیپست با فناوری ساخت 5 نانومتری، دارای پردازنده مرکزی هشت‌هسته‌ای (۲ هسته Cortex-A78 با فرکانس 2.4 گیگاهرتز و 6 هسته Cortex-A55 با فرکانس 2.0 گیگاهرتز) و پردازنده گرافیکی Mali-G68 MP2 است. مدل پایه گلکسی A17 دارای 4 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی است، اما نسخه‌هایی با 6 یا 8 گیگابایت رم نیز در دسترس هستند.
حافظه داخلی از نوع UFS 2.2 بوده که نسبت به چیپ‌های eMMC در گوشی‌های اقتصادی عملکرد بهتری دارد. با این حال، نگرانی‌هایی در خصوص آینده‌نگری و پایداری عملکرد با رم 4 گیگابایت وجود دارد. در تست‌های بنچمارک، گلکسی A17 عملکردی مشابه گلکسی A16 داشت و در مقایسه با رقبا مانند ردمی نوت 14 پرو 5G یا پوکو X7، ضعیف‌تر ظاهر شد. این گوشی در تست GeekBench 6 امتیاز 2048 را در حالت چند‌هسته‌ای کسب کرد، در حالی که رقبا امتیازهایی بالاتر از 2800 داشتند.
در تست AnTuTu 10 نیز Galaxy A17 امتیاز 435787 را ثبت کرد که پایین‌تر از میانگین این رده قیمتی است. در تست‌های فشار طولانی‌مدت CPU و GPU، گلکسی A17 عملکرد پایداری از خود نشان داد. سرعت کلاک پردازنده در طول تست ثابت باقی ماند و پایداری عملکرد گرافیکی نیز حدود 97 درصد بود. دمای بدنه نیز در طول این آزمایش‌ها پایین و قابل قبول بود، که نشان می‌دهد چیپست اگزینوس 1330 نیاز به خنک‌سازی شدید ندارد.
عمر باتری
با توجه به استفاده از همان سخت‌افزار مدل قبلی، انتظار می‌رفت عمر باتری گلکسی A17 مشابه گلکسی A16 باشد. هر دو مدل از تراشه اگزینوس 1330، نمایشگر OLED با نرخ نوسازی 90 هرتز و باتری 5000 میلی‌آمپر ساعت بهره می‌برند. با این حال، تفاوت‌هایی جزئی در نتایج آزمایش مشاهده شد که احتمالاً ناشی از تفاوت نسخه نرم‌افزار در زمان تست بوده است. در مجموع، عملکرد باتری گلکسی A17 چندان چشمگیر نیست، به‌ویژه در مرور وب، انتظار می‌رفت عملکرد بهتری داشته باشد.
البته در پخش ویدیو و اجرای بازی‌ها، نتایج قابل قبولی ثبت شده‌اند. امتیاز کلی استفاده فعال برابر با 11 ساعت و 48 دقیقه است که برای این رده قیمتی پایین‌تر از حد متوسط محسوب می‌شود. در زمینه فناوری شارژ نیز تغییری نسبت به نسل قبل مشاهده نمی‌شود. گلکسی A17 همچنان از شارژ سیمی 25 وات از طریق پروتکل Power Delivery پشتیبانی می‌کند، مشروط بر اینکه آداپتور مورد استفاده از قابلیت PPS برخوردار باشد.
آداپتور 25 وات سامسونگ (که به‌صورت جداگانه فروخته می‌شود) گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای دستیابی به سریع‌ترین سرعت شارژ ممکن در این مدل است. با این حال، حتی در بهترین حالت، سرعت شارژ گلکسی A17 نسبت به رقبا بسیار پایین‌تر است؛ شارژ کامل دستگاه حدود 1 ساعت و 20 دقیقه زمان می‌برد. در مقایسه، گوشی‌هایی مانند ردمی نوت 14 پرو 5G و پوکو X7 با شارژرهای 45 وات، در مدت 30 دقیقه بیش از 60 شارژ می‌شوند، در حالی که گلکسی A17 تنها 48 درصد شارژ را در همین مدت دریافت می‌کند. برای حفظ سلامت باتری در بلندمدت، کاربران می‌توانند سرعت شارژ را در تنظیمات محدود کرده یا سطح شارژ را به 80، 85 یا 90 درصد محدود کنند.
کیفیت دوربین
دوربین اصلی گوشی گلکسی A17 از ترکیب سه‌گانه‌ای شامل سنسورهای 50، 5 و 2 مگاپیکسلی بهره می‌برد. سنسور 50 مگاپیکسلی به‌عنوان دوربین اصلی عمل می‌کند و در این نسل به لرزش‌گیر اپتیکال (OIS) مجهز شده است. دوربین 5 مگاپیکسلی برای ثبت تصاویر فوق‌عریض و سنسور 2 مگاپیکسلی برای عکاسی ماکرو در نظر گرفته شده‌اند. دوربین سلفی نیز بدون تغییر نسبت به نسل قبل، دارای رزولوشن 13 مگاپیکسل است.
در نور روز، دوربین اصلی عملکرد رضایت‌بخشی دارد. تصاویر ثبت‌شده از وضوح مناسب، رنگ‌های زنده و جزئیات کافی برخوردارند. با این حال، دامنه دینامیکی محدود است و در محیط‌های داخلی نیز افت کیفیت اندکی مشاهده می‌شود. حالت پرتره نیز عکس‌هایی با کیفیت قابل قبول ارائه می‌دهد. استفاده از حالت 50 مگاپیکسلی توصیه نمی‌شود، چرا که افزایش حجم فایل با بهبود اندک در کیفیت همراه است.
عکس‌های زوم‌شده با برش دیجیتال 2 برابر برای استفاده‌های روزمره و شبکه‌های اجتماعی مناسب‌اند، اما وضوح تصویر کاهش یافته و دامنه دینامیکی همچنان محدود باقی می‌ماند. دوربین فوق‌عریض عملکردی پایه دارد. رزولوشن پایین‌تر نسبت به رقبا باعث شده جزئیات تصاویر محدود باشد، هرچند رنگ‌ها و کنتراست در سطح قابل قبولی قرار دارند. دامنه دینامیکی این دوربین نیز نسبت به دوربین اصلی ضعیف‌تر است.
دوربین ماکرو 2 مگاپیکسلی عملکرد ضعیفی دارد. تصاویر فاقد جزئیات کافی بوده، کنتراست پایین و رنگ‌ها کدر هستند. فوکوس ثابت نیز فرآیند عکاسی نزدیک را دشوار می‌سازد. دوربین سلفی با وجود مشخصات نه‌چندان چشمگیر، عکس‌هایی با کیفیت قابل قبول ثبت می‌کند. جزئیات مناسب، رنگ‌های زنده و دامنه دینامیکی نسبتاً خوب از نقاط قوت آن هستند. هرچند وضوح تصویر جای بهبود دارد، اما با توجه به قیمت دستگاه، قابل چشم‌پوشی است. در شرایط نوری ضعیف، عملکرد دوربین اصلی چندان رضایت‌بخش نیست.
تصاویر دارای نویز زیاد، کنتراست پایین و دامنه دینامیکی محدود هستند. با فعال‌سازی حالت شب، بسیاری از این مشکلات تا حد زیادی برطرف می‌شوند؛ رنگ‌ها تقویت شده، وضوح و کنتراست بهبود یافته و نویز کاهش می‌یابد. زوم دیجیتال در شب توصیه نمی‌شود، چرا که کیفیت تصاویر به‌طور قابل توجهی افت می‌کند و حالت شب نیز در این حالت فعال نیست. دوربین فوق‌عریض در شب عملکرد بسیار ضعیفی دارد؛ تصاویر تار، پر از نویز و فاقد جزئیات هستند و حالت شب نیز برای این دوربین در دسترس نیست.
در زمینه فیلم‌برداری، گلکسی A17 تنها قادر به ضبط ویدیو با کیفیت 1080p و نرخ 30 فریم بر ثانیه است. با استفاده از اپلیکیشن Open Camera، امکان ضبط ویدیوهای 4K بدون لرزش‌گیر فراهم می‌شود، اما بیت‌ریت همچنان در سطح 1080p باقی می‌ماند. ویدئوهای ثبت‌شده با دوربین اصلی از رنگ‌های زنده، کنتراست مناسب و جزئیات قابل قبول برخوردارند. در مقابل، ویدئوهای دوربین فوق‌عریض کیفیت پایینی دارند و در شب نیز عملکرد کلی دوربین در فیلم‌برداری ضعیف است.
جمع‌بندی نهایی
گلکسی A17 5G به‌عنوان یک گوشی اقتصادی با طراحی مناسب و پشتیبانی نرم‌افزاری بلندمدت از سوی سامسونگ معرفی شده است. با این حال، در بازه قیمتی فعلی، این مدل از نظر رقابت‌پذیری فاصله زیادی با سایر گزینه‌ها دارد. گوشی‌هایی با نمایشگرهای روشن‌تر، شارژ سریع‌تر، عمر باتری بیشتر و عملکرد سخت‌افزاری بهتر به‌راحتی در دسترس هستند.
بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف گلکسی A17 5G، عملکرد ضعیف آن است، به‌ویژه در نسخه 4 گیگابایتی که در این بررسی مورد استفاده قرار گرفته است. احتمال دارد نسخه 6 گیگابایتی عملکرد بهتری داشته باشد، اما این موضوع هنوز به‌طور قطعی تأیید نشده است. عملکرد ضعیف فعلی این پرسش را مطرح می‌کند که سامسونگ چگونه می‌خواهد این گوشی را در آینده با نسخه‌های جدیدتر و سنگین‌تر اندروید به‌روزرسانی کند.
نقاط قوت
- طراحی زیبا با وجود قیمت پایین
- دوربین اصلی قابل قبول
- کیفیت خوب دوربین سلفی
- عمر باتری مناسب برای پخش ویدئو و بازی
- دریافت 6 به‌روزرسانی اصلی اندروید
- پشتیبانی از کارت حافظه microSD
نقاط ضعف
- فاقد ارتقاء چشمگیر نسبت به مدل قبلی
- نمایشگر ساده با روشنایی محدود و بدون تغییر نرخ نوسازی خودکار
- عملکرد سخت‌افزاری ضعیف
- عدم وجود بلندگوهای استریو
