موتورولا همچنان با تعدادی گوشی در سری G که هدفشان پیکربندی های خوب در قیمت های مختلف بوده، ادامه می دهد. این بار، موضوع بررسی ما موتو G62 است – که از نسل موتو G60 و G60S و دومین رتبه در سری G امسال است. لازم به ذکر است که یک نسخه در هند با تراشه اسنپدراگون 695 موجود می باشد، با این حال واحد بررسی ما، نسخه جهانی با تراشه اسنپدراگون 480 پلاس می باشد.
پیکربندی دوربین و باتری بزرگ 5000 میلی آمپر ساعتی در بین 12 گوشی موتو G، از G32 تا G82 مشترک است. این باعث می شود که صفحه نمایش به عنوان تفاوت اصلی دیگر در کنار چیپست باشد. پس با ما در ادامه نقد و بررسی این گوشی هوشمند موتورولا همراه باشید.
مشخصات سخت افزاری
- بدنه: 161.8 در 74 در 8.6 میلیمتر، وزن 184 گرم، فریم پلاستیک
- صفحه نمایش: 6.5 اینچ، IPS LCD، رزولوشن 1080 در 2400 پیکسل، نرخ تازه سازی 120 هرتز، تراکم 405ppi
- تراشه: کوالکام اسنپدراگون 480 پلاس، گرافیک Adreno 619
- حافظه: 4 گیگابایت رم، 128 گیگابایت حافظه ذخیره سازی، microSDXC
- سیستم عامل: اندروید 12
- دوربین پشتی: اصلی 50 مگاپیکسل f/1.8، فوق عریض 8 مگاپیکسل f/2.2 و ماکرو 2 مگاپیکسل f/2.4
- دوربین جلویی: 16 مگاپیکسل f/2.2
- باتری: 5000 میلی آمپر ساعت، شارژ سریع 15 وات
- سایر قابلیت ها: سنسور اثر انشگت، NFC، جک هدفون 3.5 میلیمتری، اسپیکرهای استریو
بیایید جعبه را باز کنیم و ببینیم داخل آن چیست؛ موتو G62 در یک جعبه خرده فروشی استاندارد با دفترچه راهنمای کاربر معمولی همراه با کابل شارژ USB-A به USB-C و خروجی آداپتور برق تا 15 وات عرضه می شود. یک قاب سیلیکونی شفاف نیز وجود دارد که جعبه‌های خرده‌فروشی مناسب را گرد می‌آورد، به‌خصوص در این روزها و عصرها که اکثر پرچمداران یک کابل دارند و نه بیشتر.
طراحی و کیفیت ساخت
موتو G62 دارای بدنه سبک وزن بوده که به طور کامل از پلاستیک ساخته شده است. یک محافظ شیشه نامعلوم روی سطح صفحه نمایش پوشانده شده و بدنه پلاستیکی این امکان را به موتورولا داد تا وزن این دستگاه را کنترل و G62 به 185 گرم برساند. یکی دیگر از ویژگی های برجسته این گوشی، پوشش ضد آب است که روی اجزای داخلی آن اعمال می شود. در حالی که با رتبه‌بندی رسمی IP ارائه نمی‌شود تا خیالتان را راحت کند، اما حداقل تا حدودی اطمینان‌دهنده است که بدانید تماس در زیر باران ملایم یا هنگام عرق کردن در باشگاه احتمالاً هیچ آسیبی نخواهد داشت.
از نظر ظاهری، موتو G62 تفاوت چندانی با برادران فعلی و گذشته خود در خط تولید موتو G ندارد. قسمت پشتی دارای لبه های خمیده است که گرفتن راحت تری را فراهم می کند، در حالی که جزیره دوربین بیضی شکل بوده و سه دوربین به صورت عمودی روی هم قرار گرفته است. جزیره دوربین تقریباً همسطح با بقیه پنل پشتی قرار دارد که به ظاهرش کمک کرده و هنگام قرار دادن تلفن روی میز از لرزش جلوگیری می کند.
بخش پشتی روکشی صاف قبل لمس داشته و در برابر اثر انگشت و لک مقاومت می کند. پوشش ظاهری بسیار قابل قبولی از شیشه ایجاد کرده، اما متأسفانه بسیار لغزنده است. نکته قابل توجه این است که بین شیشه جلو و قاب کناری یک برآمدگی نسبتا بزرگ و ناخوشایند تشکیل شده و این خیلی آزاردهنده نیست، اما یکی از آن چیزهایی است که اغلب با تجربه گوشی های هوشمند ارزان قیمت همراه است.
با دور زدن کناره ها، دکمه پاور و دکمه تنظیم صدا را در سمت راست می یابیم. اولی به راحتی قرار گرفته است، اما نسبتاً مسطح است و یافتن آن با لمس آسان‌ترین راه نیست. دکمه تنظیم صدا کمی بالاتر از فریم است و اگر در سمت چپ قاب قرار می گرفت، راحت تر بود. قسمت پایینی با کانکتور USB-C و یک جک صدا همراه است. سمت چپ برای سینی سیم کارت هیبریدی در نظر گرفته شده که می تواند ترکیبی از سیم کارت + microSD یا دو سیم کارت داشته باشد.
قسمت جلویی دستگاه مانند همیشه با یک سوراخ پانچ مرکزی برای دوربین سلفی بوده که ممکن است در ابتدا کمی بزرگ به نظر برسد، اما بعد از مدتی حواس‌تان را پرت نمی‌کند. انتظار می‌رود که حاشیه‌های اطراف در سمت ضخیم‌تر به همراه قاب پایینی قرار بگیرند. به طور کلی، طراحی چیزی نیست که G62 را متمایز کند، اما هیچ مشکل وحشتناکی نیز در آن وجود ندارد.
صفحه نمایش
موتو G62 دارای یک پنل 6.5 اینچی IPS LCD با وضوح 1080 ذر 2400 پیکسل است که از نرخ تازه سازی 120 هرتز پشتیبانی می کند. پنل موجود باید در مقایسه با پنل های 90 هرتز OLED مانند موتو G52 از نظر نرمی برتر داشته باشد، اما نگرانی هایی را در مورد نقص کیفیت تصویر ایجاد می کند. این پنل هیچ گونه گواهینامه HDR ندارد.
متأسفانه، نتایج آزمایش‌های ما حالت خوبی برای نمایشگر ندارد و روشنایی آن در حالت دستی به حداکثر 454 نیت رسید و در حالت خودکار تنها تا 553 نیت افزایش یافت. این حداکثر روشنایی قابل قبول برای یک OLED بود، اما ماهیت بازتابی بیشتر پنل های LCD باعث می شود رنگ های آن در زیر نور مستقیم خورشید پاک شوند. پنل G62 هنوز کاملاً قابل استفاده است، اما نمای خوبی ندارد.
دقت رنگ نیز عالی نیست، حداقل با پیش‌تنظیم رنگ Vivid. حالت Natural رنگ ها را دقیق تر می کند اما رنگ مایل به آبی را به طور کامل برطرف نمی کند. روشی که موتو G62 با نرخ تازه سازی بالای نمایشگر کنترل می کند، بسیار ساده است و از زمانی که برای اولین بار گوشی هوشمند موتورولا با پنل HRR را امتحان کردیم، تغییری نکرده است. به نظر می‌رسد که سیستم تقریباً در هر برنامه یا منوی سیستمی که امتحان کرده‌ایم، به جز برنامه‌های پخش ویدیو مانند نتفلیکس و یوتیوب، نرخ تازه‌سازی 120 هرتز را در اولویت قرار داده است. سیستم عامل همچنین پس از توقف تعامل با صفحه نمایش، نرخ تازه سازی را به 60 هرتز کاهش می دهد.
عمر باتری
همانطور که انتظار داشتیم ترکیبی از یک باتری بزرگ 5000 میلی آمپر ساعتی و چیپست نه چندان درخواستی اسنپدراگون 480 پلاس، به موتو G62 استقلال قدرت عالی می دهد. ما قبلاً همین تنظیمات را در موتو G51 آزمایش کرده‌ایم، بنابراین جای تعجب نیست که این دو دستگاه در تست‌های استقامت ما عملکرد مشابهی داشتند.
تفاوت کوچک می تواند به برخی از اجزای دیگر، به ویژه نمایشگر متفاوت مربوط شود. در هر صورت، موتو G62 در تست باتری ما با نتایج عالی در بخش مرور وب و پخش ویدیو روی صفحه، به امتیاز استقامت شگفت انگیز 122 ساعت دست یافت. برخلاف عمر باتری گوشی، سرعت شارژ آن کاملاً ناامید کننده است. موتورولا G62 بین المللی دارای یک شارژر 15 واتی است که با سرعت شارژ آن مطابقت دارد.
در همین حال، نسخه هندی با یک شارژر 20 واتی عرضه می شود، اما ظاهرا همان سقف سرعت شارژ 15 واتی را حفظ می کند. در هر صورت، این گوشی بسیار عقب تر از رقبا است و تنها 24 درصد شارژ در 30 دقیقه دارد. شارژ کامل باتری 1 ساعت و 46 دقیقه طول می کشد.
نرم افزار و رابط کاربری
گوشی های موتورولا همیشه جذابیت اندروید تمیز را داشتند. افرادی که از بازنگری شدید سیستم عامل اندروید که اکثر سازندگان استفاده می کنند، خوششان نمی آید، معمولاً کلمات خوبی در مورد رابط کاربری موتو ها دارند. رویکرد سبک‌تر، جنبه‌های مثبت خود را دارد و شاید عملکرد قابل توجه‌ترین آنها باشد. حتی با وجود اسنپدراگون 480 پلاس، این دستگاه، اپلیکیشن ها را به خوبی اجرا کرده و بدون هیچ وقفه‌ای و کندی سرعت کار می‌کند. این گوشی با جدیدترین اندروید 12 موجود عرضه شده و اندروید 13 هنوز در مرحله بتا است.
رابط کاربری و ظاهر کلی به اندروید خام نزدیک است. این شامل تایگل های سریع به شکل قرص جدید در قسمت اعلان است. و یک بار دیگر، کلید روشنایی خودکار را شامل نمی شود و برای فعال یا غیرفعال کردن این ویژگی باید به منوی تنظیمات بروید. همانطور که معمولاً اتفاق می افتد، موتورولا تعداد انگشت شماری از امکانات مفید را اضافه کرده است. همه آنها در یک برنامه تنظیمات Moto قرار می گیرند که آنها را در دسته بندی ها فهرست می کند. اولین مورد شخصی‌سازی است و به شما امکان می‌دهد فونت‌ها، طرح‌بندی نمادهای برنامه، رنگ‌های تاکیدی، شکل نمادها و تم‌ها را سرهم کنید.
با این حال، اضافات مفیدتر شامل حرکات بدنی است. موارد نمادین – قطعه کاراته برای روشن کردن چراغ قوه یا چرخاندن مچ دست خود برای باز کردن برنامه دوربین در اینجا هستند. همچنین لمس پاور (دوبار ضربه زدن روی دکمه پاور) وجود دارد که یک پنل برنامه اضافی را از لبه سمت راست نمایشگر بیرون می‌آورد. این دقیقاً همان کاری است که نوار کناری هوشمند در سایر پوسته های اندرویدی انجام می دهد. به طور کلی رابط کاربری برای چشم احساس سنگینی نکرده و با افکت‌ها یا انیمیشن‌های بیش از حد، آسیبی به سخت‌افزار وارد نمی‌کند.
بازده و کارایی
در دل دستگاه، پردازنده اسنپدراگون 480 پلاس هدایت دستگاه را بر عهده دارد. این تراشه از دو هسته اصلی Kryo 460 Gold Cortex-A76 با سرعت کلاک 2.2 گیگاهرتز و شش هسته کارآمد Kryo 460 Silver (Cortex-A55) با سرعت کلاک 1.8 گیگاهرتز به همراه پردازنده گرافیکی Adreno 619 استفاده می کند. فقط یک گزینه حافظه وجود دارد و آن هم 4 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه ذخیره سازی است. همانطور که اشاره کردیم، همیشه می توانید فضای ذخیره سازی را با کارت microSD افزایش دهید.
نوع هندی موتورولا G62 با اسنپدراگون 695 قدرتمندتر اجرا می‌شود، بنابراین ما تلفن‌هایی را با چیپست ذکر شده قرار داده‌ایم تا تفاوت بین اسنپدراگون 480 پلاس و اسنپدراگون 695 را ببینیم.
نتایج بنچمارک با سایر گوشی‌های اسنپدراگون 480 پلاس مطابقت دارد و نشان می‌دهد که موتورولا در استفاده از تمام پتانسیل‌های چیپست به خوبی عمل کرده است. با این حال، هنوز اندکی از رقیب مستقیم خود – دایمنسیتی 810 عقب تر است، که در وظایف فشرده و ترکیبی پردازش برتری دارد و با تراشه کوالکام در بارهای کاری فشرده پردازنده گرافیکی مقابله می کند.
کیفیت دوربین
تنظیمات دوربین موتو G62 تا حدودی با دوازده گوشی دیگر موتو G دو سال گذشته یکسان است. دوربین اصلی از یک سنسور 50 مگاپیکسلی 1/2.76 اینچی با دیافراگم f/1.8 و پیکسل های 0.64 میکرومتری استفاده می کند. دوربین فوق عریض شامل سنسور 8 مگاپیکسلی f/2.2 که در پشت یک لنز 1/4.0 اینچی با پیکسل‌های 1.12 میکرومتری قرار دارد و میدان دید 118 درجه ارائه می دهد.
دوربین سوم در پشت یک واحد ماکرو 2 مگاپیکسلی f/2.4 با سقف کیفیت تصویر پایین قابل پیش بینی است. در قسمت جلویی، دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی f/2.2 با پیکسل‌های 1.0 میکرومتری داریم که در سری موتو G نیز بسیار رایج است. دوربین اصلی با در نظر گرفتن قیمت گوشی، عکس های بسیار خوبی ثبت می کند. سطح جزئیات خوب است و نویز به خوبی مهار می شود. رنگ‌ها کمی سرد و غیراشباع می‌شوند، به جز رنگ‌های سبز که مدیریت بهتری دارند. نوردهی نیز کمی محافظه کارانه است، بنابراین مناطق سایه اغلب توسعه نیافته نیستند.
بهتر است از حالت 50 مگاپیکسلی دوری کنید. نمونه های گرفته شده دارای محدوده دینامیکی باریک تری هستند، در حالی که از نظر کل جزئیات حل شده چیزی اضافه نمی کنند. عکس‌های ضعیف‌تر و اندازه فایل‌های بزرگ‌تر دریافت می‌کنید، که به نظر نمی‌رسد بهترین مبادله باشد. در اینجا دوربین فوق عریض هیچ شگفتی وجود ندارد. آن چشم انداز دراماتیکی را ارائه می دهد، اما نمونه های آن دارای جزئیات و رنج دینامیکی محدود هستند. رنگ ها کسل کننده هستند و نوردهی مجدداً برای میل ما کمی کم است.
بازتولید رنگ نسبت به نمونه‌های نور مصنوعی کمی بهتر است و کنتراست بهتری نیز داشتیم. با وجود سایه‌های کمتر توسعه‌یافته و نویز افزایش‌یافته، چیزی جذاب‌تر از نمونه‌هایی که با دوربین اصلی گرفته شده‌اند، در نمونه‌های فوق عریض داخلی وجود دارد. همانطور که معمولا در مورد این دوربین های ماکرو 2 مگاپیکسلی اتفاق می افتد، کیفیت تصویر به شدت ضعیف است. گرفتن یک تصویر در فوکوس نیز چالش برانگیز است زیرا لنز فاصله فوکوس ثابتی دارد و باید گوشی را به عقب و جلو ببرید تا زمانی که به آن ضربه بزنید.
عملکرد دوربین اصلی در نور کم با تصاویر متضاد با رنگ های تند و محدوده دینامیکی خوب مناسب است. با این حال، جزئیات حل شده زیادی وجود ندارد و نویز در اطراف قابل مشاهده است. در کمال تعجب، حالت شب به هیچ یک از این موارد کمکی نمی کند. در واقع، این باعث می شود که نمونه ها به طور قابل توجهی بدتر به نظر برسند.
با شرایط نوری مناسب، سلفی ها خوب به نظر می رسند؛ نمونه ها به اندازه کافی دقیق و واضح هستند، در بیشتر موارد، چهره سوژه همیشه به خوبی در معرض دید قرار می گیرد، حتی با شرایط نوری چالش برانگیزتر. کیفیت کلی در محیط های کم نور به سرعت کاهش می یابد، اما این قابل انتظار است. رنگ ها نیز بسیار واقعی هستند، اگرچه کمی کسل کننده می باشند. جلوه بوکه مصنوعی در اطراف لبه ها بسیار قوی و خشن به نظر می رسد، بنابراین از آن دوری می کنیم.
از آنجایی که چیپست فقط ویدیوهای 1080p پشتیبانی کرد، موتو G62 تنها می تواند تا آن رزولوشن ضبط کند. هنوز تثبیت شده است و حتی نسخه هندی دستگاه با اسنپدراگون 695 قادر به ضبط ویدیوی Full HD نیست. نه اینکه فقدان فیلمبرداری 4K در گوشی های 200 یورویی مشکل ساز باشد. کیفیت کلی ویدیو رضایت بخش نیست. برخلاف عکس‌های ثابت، محدوده دینامیکی کاملاً ضعیف است که در نتیجه نقاط برجسته و ساختمان‌های سفید در دوردست و همچنین ماشین‌های تاریک و سایه‌های ضخیم ایجاد می‌شود. وضوح کلی و جزئیات نیز عالی نیستند، حتی برای یک ویدیوی 1080p.
جمع بندی
موتو جی 62 یکی از مقرون به صرفه‌ترین گوشی‌های 5G موجود در بازار است و اگر در کنار قیمت پایین، یکی از ملاک‌های اصلی شما برای خرید گوشی، قابلیت اتصال به شبکه‌های مخابراتی نسل جدید باشد، در این صورت موتو جی 62 می‌تواند یکی از معدود گزینه‌های پیش رویتان باشد.
مزایا
- شاسی سبک با طراحی ضد آب
- عمر باتری عالی
- بلندگوهای استریو با صدای خوب
- تجربه اندرویدی تمیز و سریع
- حافظه 128 گیگابایتی به عنوان یک اسلات کارت microSD استاندارد
- یکی از ارزان ترین گزینه های 5G در سراسر جهان
معایب
- پنل LCD کم نور IPS.
- جایگزین های قدرتمندتر غیر 5G
- کیفیت پایین دوربین اصلی
- شارژ آهسته