دانشگاهیان دانشگاه علم و فناوری شانگهای، دانشگاه RMIT و دانشگاه ملی سنگاپور در یک همکاری مشترک، مکانیزمی را نمایش دادند که تراکم دیتای رسانه اپتیکال را بهبود می بخشد. این تحقیق بخشی از تلاشها برای یافتن راههای ذخیره سازی دیتا و کاهش اثر کربن دیتاسنترها با پایان دادن به وابستگی آنها به دیسکهای مغناطیسی است که عمر کوتاهی دارند.
در مقاله‌ای که در مجله Science Advances منتشر شده است، محققان استدلال کرده‌اند که در حالی که ذخیره اطلاعات نوری با قابلیت لیزر بهترین گزینه برای پاسخگویی به تقاضای اطلاعات در حال رشد ارائه می‌دهد، ماهیت پراکندگی نور اندازه بیت‌های اطلاعاتی را که می‌توان ضبط کرد محدود کرده و به نوبه خود ظرفیت ذخیره سازی دیسکهای نوری را محدود می‌کند.
در عوض، آنها از یک ماده نانوکامپوزیتی جدید استفاده کردند که ترکیبی از پوسته‌های اکسید گرافن و نانوذرات تبدیل شده (UCNP) برای دستیابی به تراکم داده‌ای بی‌سابقه است. محققان خاطرنشان کردند که این فناوری از لیزرهای موج مداوم ارزان قیمت استفاده می‌کند که در ادامه به کاهش هزینه‌های عملیاتی در مقایسه با روش‌های سنتی نوشتن نوری (که به لیزرهای پالسی گران قیمت و حجیم متکی هستند) کمک خواهد کرد.
در حالی که پیشرفت‌های زیادی برای بهینه سازی فناوری عموم مردم مورد نیاز است، نتایج تحقیقات بعمل آمده راههای جدیدی برای حل چالش جهانی ذخیره سازی داده‌ها ارائه داده است. این فناوری برای تولید انبوه دیسکهای نوری مناسب است.