گروهی از محققان موفق به تولید نوعی جوهر زیستی شده‌اند که به طور خود به خودی تولید و ترمیم می‌شود. آنها سلول‌های ای کولای و میکروب‌های دیگر را به طور ژنتیکی مهندسی کردند تا نانوفیبرهایی زنده بسازند. سپس محققان با استفاده از دسته‌ای از این نانو فیبرها و افزودن مواد دیگر جوهری ساختند که در پرینترهای سه بعدی استاندارد به کار می‌رود.
پژوهشگران پیش از این نیز تلاش‌هایی برای تولید مواد زنده انجام داده بودند، اما تبدیل آنها به ساختارهای سه بعدی مورد نظر کار سختی بود. در تحقیق جدید، پژوهشگران با کمک این روش ماده‌ای ساختند که هنگام ترکیب با مواد شیمیایی دیگر نوعی داروی ضد سرطان آزاد کرد. همچنین ماده دیگری ابداع کردند که سم BPA را از محیط زیست پاک کرد.
می‌توان فرایند ساخت را برای فعالیت‌های دیگر نیز طراحی کرد. البته هنوز نمی‌توان در حالت واقعی و غیر آزمایشگاهی از این ماده استفاده کرد، به عنوان مثال هنوز شیوه تولید تجاری آن مشخص نیست. با این وجود پتانسیل‌های متعددی فراتر از حوزه پزشکی و از بین بردن آلودگی برای این جوهر وجود دارد. محققان معتقدند که تولید چنین جوهری می‌تواند خودساز باشد. با مهندسی زیستی می‌توان این میکروب‌ها را وادار به تولید رونوشت‌هایی از خود کرد و این جوهر به معنای واقعی کلمه می‌تواند درون یک شیشه رشد کند. آنها همچنین خاطرنشان کردند که با استفاده از این جوهر می‌توان مواد ساختمانی تجدیدپذیر ساخت که نه تنها رشد می‌کنند بلکه قادرند خود را بازسازی کنند. رویکردی بالقوه که می‌تواند برای ساخت خانه‌هایی در زمین، ماه یا مریخ مناسب باشد.