ویندوز XP مایکروسافت در سال 2001 شروع به استفاده از سیستم فایل NTFS برای درایوهای داخلی خود کرد. اکنون 23 سال از آن زمان می گذرد، پس چرا درایوهای فلش USB، کارت های SD و سایر درایوهای قابل جابجایی هنوز از FAT32 یا چیزی به نام exFAT استفاده می کنند؟ این اشتباهی نیست که سازندگان مرتکب می شوند. در حالی که می توانید این درایوها را با یک سیستم فایل متفاوت مانند NTFS فرمت کنید، احتمالاً می خواهید آنها را با exFAT یا FAT32 فرمت کنید.
exFAT در مقابل FAT32
exFAT جایگزین مدرن تری برای فایل سیستم FAT32 است. FAT32 را با پشتیبانی از فایل های بزرگتر و دستگاه های ذخیره سازی بزرگتر گسترش می دهد. پشتیبانی exFAT در بین دستگاه های مدرن گسترده است. به دلایلی که در زیر توضیح داده شده است، NTFS سیستم فایل خوبی برای دستگاه های ذخیره سازی خارجی نیست. با این حال، FAT32 مشکلات خاص خود را داشت که محدودیت سایز فایل بدترین آنها بود.
FAT32 حجم فایل ها را به 4 گیگابایت و پارتیشن ها را به 2 ترابایت محدود می کند. در دنیایی که دستگاه‌های ذخیره‌سازی بزرگتر و بزرگتر می‌شوند و فایل‌هایی مانند ویدیوهای با وضوح بالا نیز بزرگتر و بزرگتر می‌شوند، FT32 مناسب نبود. با این حال، NTFS نیز مناسب نبود. راه حل exFAT یا “Extended File Allocation Table” بود. مایکروسافت این فایل سیستم را در سال 2006 راه اندازی کرد و پشتیبانی از آن را به ویندوز XP و ویندوز ویستا اضافه کرد.
با این حال، سال ها طول کشید تا پشتیبانی exFAT در میان سایر دستگاه ها، از دوربین های دیجیتال گرفته تا تلویزیون های هوشمند و هر دستگاه دیگری که از کارت SD یا دستگاه ذخیره سازی خارجی استفاده می کند، گسترده شود. از سال 2023، اکثر دستگاه های مدرن از exFAT پشتیبانی می کنند. برخی از دستگاه ها ممکن است هنوز فقط از FAT32 پشتیبانی کنند (به خصوص دستگاه های قدیمی تر) اما exFAT سیستم فایل انتخابی برای دستگاه های ذخیره سازی اکسترنال است.
مشکلات FAT32 (یا چرا مایکروسافت NTFS ایجاد کرد)
مایکروسافت NTFS را برای بهبود FAT32 به طرق مختلف ایجاد کرد. برای درک اینکه چرا ویندوز از NTFS استفاده می کند، باید به مشکلات FAT32 و نحوه رفع آنها توسط NTFS نگاه کنیم:
- FAT32 فقط از فایل های جداگانه تا 4 گیگابایت و حجم تا 2 ترابایت پشتیبانی می کند. به عنوان مثال، اگر یک فایل ویدیویی بزرگ با حجم بیش از 4 گیگابایت داشتید، نمی‌توانید آن را در سیستم فایل FAT32 ذخیره کنید. اگر یک درایو 3 ترابایتی داشتید، نمی‌توانید آن را به عنوان یک پارتیشن FAT32 فرمت کنید. NTFS محدودیت های نظری بسیار بالاتری دارد. خوشبختانه exFAT در حال حاضر به طور گسترده به عنوان جایگزینی برای FAT32 استفاده می شود. اندازه فایل و محدودیت های اندازه پارتیشن بسیار بالاتری دارد که مانند NTFS با آن مواجه نخواهید شد.
- FAT32 یک سیستم فایل ژورنالینگ نیست، به این معنی که خرابی سیستم فایل می تواند بسیار راحت تر اتفاق بیفتد. با NTFS، تغییرات قبل از انجام واقعی در یک “ژورنال” در درایو ثبت می شوند. اگر کامپیوتر در وسط یک فایل در حال نوشتن قطع شود، سیستم برای بازیابی نیازی به عملیات اسکن طولانی نخواهد داشت.
- FAT32 از مجوزهای فایل پشتیبانی نمی کند. با NTFS، مجوزهای فایل امکان افزایش امنیت را فراهم می کند. فایل‌های سیستم را می‌توان فقط خواندنی ساخت تا برنامه‌های معمولی نتوانند آنها را لمس کنند، کاربران نتوانند به داده‌های سایر کاربران نگاه کنند و غیره.
همانطور که می بینیم، دلایل بسیار خوبی وجود دارد که چرا ویندوز از NTFS برای پارتیشن های سیستم استفاده می کند. NTFS ایمن تر، قوی تر است و از اندازه فایل ها و درایوهای بزرگتر پشتیبانی می کند.
اما اینها در درایوهای قابل حمل مشکلی ندارند
البته هیچ یک از دلایل بالا واقعاً مشکلی در USB و کارت های SD نیست. دلیل این موضوح به شرح زیر است:
- زمانی که FAT32 پیش‌فرض بود، دستگاه‌ها آنقدر بزرگ نبودند. اکنون، اگر حافظه USB یا کارت SD شما بیش از 2 ترابایت است یا می‌خواهید فایلی با اندازه بیش از 4G در درایو کپی کنید، می‌توانید به جای NTFS از exFAT استفاده کنید. exFAT محدودیت های بسیار زیادی دارد که در دنیای واقعی با آنها مواجه نخواهید شد، درست مانند NTFS.
- درایو قابل جابجایی شما مانند درایوهای سیستمی به ژورنال نیاز ندارد. در واقع، ژورنال کردن فقط می تواند منجر به نوشته های اضافی شود که می تواند عمر حافظه فلش درایو را کاهش دهد.
- دستگاه نیز به مجوزهای فایل نیاز ندارد. در واقع، اینها می توانند هنگام جابجایی دستگاه های قابل حمل بین ماشین های مختلف مشکلاتی ایجاد کنند. برای مثال، ممکن است تنظیم شود که فایل ها فقط با یک شماره شناسه کاربری خاص قابل دسترسی باشند. اگر درایو داخل رایانه شما بماند، این کار به خوبی کار می کند. با این حال، اگر این یک هارد دیسک قابل حمل بود که آن را به رایانه دیگری منتقل کردید، هر کسی که آن شناسه کاربری را در رایانه دیگر داشته باشد، می‌تواند به فایل‌ها دسترسی داشته باشد. در این مورد، مجوزهای فایل واقعاً امنیت را اضافه نمی‌کنند و فقط پیچیدگی بیشتری را ایجاد می‌کنند.
واقعاً هیچ دلیلی برای استفاده از NTFS در USB و کارت‌های SD وجود ندارد. حتی اگر واقعاً به پشتیبانی از فایل‌های بیش از 4 گیگابایت نیاز دارید، لازم نیست درایو را با آن سیستم فایل NTFS تبدیل یا فرمت مجدد کنید، فقط می‌توانید از exFAT در درایو USB خود استفاده کنید. البته اکنون می توانید هارد دیسک هایی با فضای ذخیره سازی 3 ترابایت یا بیشتر خریداری کنید. اینها احتمالاً به صورت exFAT فرمت می شوند تا بتوانند از کل فضای ذخیره سازی در یک پارتیشن استفاده کنند.
سازگاری
احتمالاً سازگاری دلیل اصلی استفاده از سیستم فایل FAT32 یا exFAT در درایوهای فلش USB، کارت‌های SD و هارد دیسک‌های اکسترنال است. در حالی که نسخه های مدرن ویندوز، از جمله ویندوز 10 و 11، و تمام راه های بازگشت به ویندوز XP، از NTFS پشتیبانی می کنند، سایر دستگاه هایی که استفاده می کنید ممکن است چندان سازگار نباشند.
- مک: نسخه‌های مدرن macOS اکنون از درایوهای NTFS پشتیبانی کامل می‌کنند، اما مک‌ها به‌طور پیش‌فرض نمی‌توانند روی درایوهای NTFS بنویسند. این به نرم افزار یا ترفندهای اضافی نیاز دارد. مک ها از exFAT بدون نرم افزار اضافی پشتیبانی کامل خواندن/نوشتن دارند.
- لینوکس: سیستم‌های لینوکس در حال حاضر دارای پشتیبانی کامل خواندن/نوشتن برای درایوهای NTFS هستند، اگرچه این برای سال‌ها به خوبی کار نمی‌کرد. توزیع‌های لینوکس اکنون از exFAT نیز پشتیبانی می‌کنند.
- پخش کننده های DVD، تلویزیون های هوشمند، چاپگرها، دوربین های دیجیتال، پخش کننده های رسانه، گوشی های هوشمند، هر چیزی که دارای پورت USB یا اسلات کارت SD باشد: اینجاست که واقعاً شروع به پیچیده شدن می کند. بسیاری از دستگاه ها دارای پورت USB یا اسلات کارت SD هستند. همه این دستگاه‌ها برای کار با سیستم‌های فایل exFAT یا FAT32 طراحی شده‌اند، بنابراین تا زمانی که از exFAT یا FAT32 استفاده می‌کنید، “فقط کار می‌کنند” و می‌توانند فایل‌های شما را بخوانند. برخی از دستگاه‌ها به‌ویژه دستگاه‌های قدیمی‌تر ممکن است فقط از FAT32 پشتیبانی کنند و نه exFAT. برخی از دستگاه‌ها با NTFS کار می‌کنند، اما نمی‌توانید روی آن حساب کنی؛ در واقع، احتمالاً باید فرض کنید که بیشتر دستگاه‌ها فقط می‌توانند exFAT یا FAT32 را بخوانند، نه NTFS.
به همین دلیل است که شما واقعاً می خواهید از exFAT یا FAT32 در درایوهای قابل حمل خود استفاده کنید، بنابراین می توانید تقریباً با هر دستگاهی از آنها استفاده کنید. استفاده از NTFS بر روی یک USB، به غیر از پشتیبانی از فایل‌های با حجم بیش از 4 گیگابایت، چیز زیادی نمی‌توان به دست آورد.
سیستم فایل exFAT در حال حاضر به طور گسترده در میان طیف گسترده ای از دستگاه ها پشتیبانی می شود. این یک گزینه سیستم فایل پیش فرض خوب برای دستگاه های قابل جابجایی شما است. با این حال، برخی از دستگاه‌ها ممکن است exFAT را پشتیبانی نکنند و FAT32 همچنان گسترده‌ترین گزینه پشتیبانی‌شده است.