بررسی رابط کاربری OxygenOS 12 وان پلاس

پس از چندین ماه قرار گرفتن در مرحله بتا، OxygenOS 12 برای سری وان پلاس 9 سرانجام در مناطق منتخب عرضه شد. این احتمالاً مهم‌ترین به‌روزرسانی در تاریخ وان پلاس است، زیرا نه تنها نسخه جدیدی از اندروید (اندروید 12) را به‌کار می‌گیرد، رابط کاربری را بازنگری می‌کند، بلکه با پایگاه کد ColorOS اوپو ادغام می‌شود تا چیزی را ایجاد کند که اکنون بخشی از وان پلاس، بخشی اوپو و بخش نرم افزار گوگل خواهد بود.

اکنون در این مقاله، نگاهی به اولین نسخه پایدار OxygenOS 12  روی دستگاه های پرچمدار وان پلاس 9 پرو خواهیم انداخت. این نرم افزار به‌عنوان یک به‌روزرسانی افزایشی OTA نسبت به نسخه قبلی OxygenOS 11 نصب شده است و به ما امکان می‌دهد تا ببینیم این تجربه برای اکثر کاربران چگونه خواهد بود.

لانچر (Launcher)

اولین چیزی که همیشه مورد استقبال شما قرار می گیرد لانچر است و تاکنون OxygenOS 12 چندین به روز رسانی دریافت کرده است. در واقع، دیگر لانچر قدیمی نیست، بلکه با لانچر ColorOS جایگزین شده است. واضح ترین تغییر در آیکون های اپلیکیشن خواهد بود. لانچر جدید نسبت به نسخه قبلی خود دارای یک سفارشی‌کننده آیکون برنامه پیچیده‌تر است. به‌طور پیش‌فرض، آیکون‌ها اکنون طراحی بزرگ‌تر و مربعی با گوشه‌های گرد دارند.

شما می‌توانید بین چند پیش‌تنظیم یکی را انتخاب کنید یا وارد حالت سفارشی شوید، که اساساً چند شکل دیگر برای آیکون ها فراهم می‌کند. تمام بسته‌های آیکون شخص ثالث نیز در اینجا نشان داده می‌شوند، اما به دلیل ماهیت پیمایش جانبی این لیست، ممکن است ندانید کجا هستند، مگر اینکه انگشت خود را به طرفین روی فهرست از پیش تنظیم شده آیکون ها بکشید.

گذشته از آن، اکنون می توانید اندازه آیکون را نیز به روشی دقیق تر تنظیم کنید. همچنین می توانید اندازه نام اپلیکیشن ها را تنظیم کنید یا آنها را کاملاً پنهان کنید. تغییر دیگر OxygenOS 12 این است که قادر است نام آیکون های اپلیکیشن ها را هم در صفحه اصلی و هم کشوی اپلیکیشن پنهان می کند، در حالی که OxygenOS 11 آنها را فقط در صفحه اصلی پنهان می کند. این رفتار را نمی توان سفارشی کرد.

صحبت از App Drawer شد، آن نیز به روز شده است و اکنون آیکون های کمتری نسبت به قبل نشان می دهد. یک گزینه جدید به شما امکان می دهد ترتیب مرتب سازی را تغییر دهید و چندین آیکون را انتخاب کنید. دومی را می توان برای انتقال دسته ای از آیکون ها به طور همزمان به صفحه اصلی یا حذف نصب آنها در یک دسته استفاده کرد. گزینه دوم بسیار مناسب است و شرکت های دیگری مانند شیائومی مدتی است که ارائه کرده اند.

یکی از مزاحمت‌های App Drawer جدید این است که آیکون‌هایی با نام‌هایی که با حروف شروع نمی‌شوند (مثلاً 1Password) در انتهای لیست ظاهر نمی‌شوند نه در بالای فهرست قبل از لیست حروف الفبا. این برای هرکسی که به نحوه عملکرد همه چیز در نسخه های قبلی سیستم عامل عادت دارد ناامید کننده خواهد بود. این نیز غیر قابل تنظیم است. لانچر جدید اکنون امکان غیرفعال کردن App Drawer و قرار دادن تمام نمادها در صفحه اصلی، به سبک iOS را می‌دهد. این یکی از ویژگی‌های اصلی در اکثر گوشی‌های اندرویدی دیگر بوده است، اما چیزی که وان پلاس هرگز در گذشته از آن استفاده نمی‌کرد.

وان پلاس ویژگی Hidden Space را نیز تغییر داده است. این قبلاً در سمت چپ App Drawer سنتی ظاهر می‌شد، اما اکنون به یک مخزن مخفی تبدیل شده که از شما می‌خواهد برای دسترسی به برنامه های مخفی، ابتدا یک رمز عبور برای آن تنظیم کنید و سپس یک کد دوم ایجاد کنید که باید از طریق صفحه شماره‌گیری وارد شود.

اگر واقعاً می‌خواهید برخی از برنامه‌های خود را مخفی کنید، یک ویژگی قفل برنامه جداگانه وجود دارد که حلقه‌های امنیتی مشابهی برای راه‌اندازی و استفاده دارد. اما ویژگی قبلی Hidden Space راهی مناسب برای دور کردن سریع اپلیکیشن های غیر ضروری بود و این ویژگی جدید برای آن بسیار پیچیده است در حالی که جایگزین راحت‌تری ارائه نمی‌دهد. وان پلاس همچنین صفحه Google Feed را به بخشی دائمی از لانچر در سمت چپ صفحه تبدیل کرده است.

ویژگی Shelf با یک رابط کاربری جدید به روز شده است؛ اکنون می‌توانید هر زمان که بخواهید با کشیدن انگشت به سمت پایین روی لبه سمت راست بالای صفحه، به این ویژگی دسترسی داشته باشید. اگر ترجیح می دهید از آن استفاده نکنید، می توان آن را از تنظیمات غیرفعال کرد.

این لانچر اکنون از تغییر انیمیشن انتقال بین تند کشیدن صفحه نیز پشتیبانی می کند. اکنون صفحه ویجت‌ها پس‌زمینه شفاف دریافت می‌کند. در نهایت، انتخاب والپیپر نیز تغییر کرده و بسیار بهتر از قبل چیده شده است. در حالی که ضامن‌های اعلان کشویی دقیقاً بخشی از لانچر نیستند، این احتمالاً مکان خوبی برای ذکر این است که ظاهر آنها از OxygenOS 11 واقعاً تغییر نکرده است.

چیزی که تغییر کرده است، نحوه نشان دادن نشانگر درصد باتری است که اگر بخواهید آن را از طریق تنظیمات غیرفعال کنید، حتی اگر اعلان ها را گسترش دهید، به هیچ وجه ظاهر نمی شود. این بدان معناست که یا همیشه روشن است، فضای نوار وضعیت را اشغال می کند، یا همیشه خاموش است. نشانگر باتری دایره ای قدیمی نیز حذف شده است.

اپ سوئیچر یک دکمه بزرگ‌تر برای بستن همه اپلیکیشن ها و گزینه‌ای برای نمایش حافظه باقی‌مانده دریافت می‌کند. اکنون یک صفحه جداگانه وجود دارد که در آن می توانید به راحتی انتخاب کنید که کدام اپلیکیشن ها در پس زمینه باز بمانند، حتی اگر دکمه بستن همه را فشار دهید. با فشار دادن و نگه داشتن دکمه Close all می توانید به این صفحه دسترسی پیدا کنید.

تنظیمات (Settings)

برنامه تنظیمات در OxygenOS 12 نیز تغییرات زیادی دریافت کرده است که آن را جایی بین OxygenOS 11 و ColorOS قرار داده است. اگر کاربر حالت تاریک هستید، متوجه خواهید شد که پس‌زمینه برنامه تنظیمات اکنون به جای سیاه و پس‌زمینه خاکستری در اطراف دسته‌های تنظیمات، کاملاً سیاه است. با این حال، این رفتار را می توان سفارشی کرد.

حالت تاریک OxygenOS 12 به شما امکان می دهد بین تمام پس زمینه های سیاه، خاکستری تیره و خاکستری یکی را انتخاب کنید. این فقط بر برنامه‌های وان پلاس تأثیر می‌گذارد، زیرا اپ های شخص ثالث و گوگل به سادگی به حالت تاریک خود تغییر می‌کنند.

بسیاری از زیر منوها در برنامه تغییر کرده اند. یکی از آنها صفحه Personalizations است. گزینه ها هنوز یکسان هستند اما به گونه ای متفاوت ارائه می شوند. با این حال، نحوه اعمال برخی از گزینه ها برای بهتر شدن تغییر کرده است. برای مثال، تغییر تم رنگ، فونت یا بسته‌های آیکون اکنون دیگر از all background apps خارج نمی‌شود. این یک جنبه خسته کننده از OxygenOS 11 بود، به این معنی که اگر کاری اساسی انجام دهید مانند تغییر تم رنگ موسیقی پخش شده در پس زمینه متوقف می شود.

اکنون تنظیمات رنگ صفحه نمایش ساده تر شده است. جدا از تنظیمات معمولی Vivid و Natural (sRGB)، یک حالت حرفه ای دریافت می کنید که به شما امکان می دهد بین Cinematic که دارای وسعت نمایش P3 و Brilliant است، انتخاب کنید که طیف تمام رنگی نمایشگر را باز می کند و در عین حال دقت و مدیریت رنگ را از پنجره بیرون می اندازد. اکنون می‌توانید دمای رنگ نمایشگر را در هر حالتی تنظیم کنید، اما دیگر گزینه تنظیم رنگ وجود ندارد.

در تنظیمات صدا، بزرگترین تغییر در حالت Dolby Atmos است. اکنون دارای پروفایل های سناریو یا محیطی خاص است. در سناریوهای خاص، گزینه‌های قبلی را برای هوشمند، فیلم، موسیقی و همچنین از پیش تنظیمات بازی جدید دریافت می‌کنید. پیش تنظیم موسیقی را می توان با یک EQ سفارشی بیشتر سفارشی کرد. از پیش تنظیم های محیطی خاص شامل فضای داخلی، در حال حرکت، رفت و آمد، پرواز است. به هر دلیلی، به نظر می‌رسید که هیچ کدام از اینها هیچ تفاوتی ایجاد نمی‌کنند، حداقل برای صدای پخش شده از طریق اپل موزیک.

یکی از مفیدترین ویژگی های OxygenOS 11 و نسخه های قبلی، سفارشی سازی نوار ناوبری بود. این به کسانی که هنوز از نوار پیمایش سنتی به جای حرکات ناوبری استفاده می‌کنند، اجازه می‌دهد تا با اختصاص دادن عملکردهای مختلف به یک حرکت دوبار فشار دادن یا فشار دادن و نگه داشتن، سه دکمه را سفارشی کنند. این ویژگی به طور غیر رسمی از نورد 2 حذف شد و در OxygenOS 12 در وان پلاس 9 پرو نیز وجود ندارد.

این بدان معنی است که اکنون تنها شخصی سازی که می توانید در نوار ناوبری انجام دهید، تعویض دکمه های برگشت و اخیر است. نوار ناوبری تغییر کرده و کلیدها اکنون به طرز عجیبی با هم فاصله دارند و دور از یکدیگر قرار گرفته اند. اگر از پیمایش اشاره‌ای استفاده می‌کنید، اکنون می‌توانید به حالت جدید یک دست دسترسی داشته باشید که مشابه حالت موجود در iOS کار می‌کند. بالای صفحه را پایین می آورد و دسترسی به آن را آسان می کند. با این حال، این حالت فقط در حالت ناوبری حرکتی در دسترس است و باعث آسیب بیشتر به کاربران نوار ناوبری سنتی می شود.

علاوه بر این، ژست ها هنوز به خوبی کار نمی کنند. شما هنوز نمی توانید کشیدن از لبه سمت راست را برای بازگشت به عقب غیرفعال کنید و اگر در حین پیمایش انگشت شست شما کمی به لبه سمت راست نزدیک شود، اغلب متوجه می شوید که به طور ناخواسته به عقب بر می گردید. در میان ویژگی‌های اتصال، بلوتوث در سری وان پلاس 9 اکنون همانطور که در لانچ وان پلاس بادز پرو وعده داده شده بود، اتصال LHDC را ارائه می‌دهد. ما توانستیم واحد بادز پرو خود را با وان پلاس 9 پرو جفت کنیم و LHDC را فعال کنیم، اگرچه به دلایلی تلفن تمام گزینه‌های عمق بیت و نرخ نمونه‌برداری را در تنظیمات توسعه‌دهنده این هدفون‌ها قفل کرده بود. نورد 2 قبلاً از LHDC پشتیبانی می کرد و دسترسی به آن گزینه ها را برای بادز پرو ارائه می داد.

یکی از آخرین تغییراتی که می خواهیم در مورد برنامه تنظیمات صحبت کنیم، تغییر مکانیسم به روز رسانی نرم افزار بومی به استفاده از به روز رسانی گوگل است. قبلاً دیده‌ایم که این شرکت این کار را برای نورد 2 و نورد CE انجام داده است، اما این اولین باری است که آن را در واحد بررسی هندی وان پلاس 9 پرو می‌بینیم. نقطه ضعف فوری این مورد، آنست که اکنون به روز رسانی گوشی از یک فایل دانلود شده محلی دشوارتر است. مکانیزم قبلی گزینه ای داشت که به شما امکان می داد فایل دانلود شده را به راحتی اعمال کنید. اکنون باید گوشی را به حالت بازیابی مجدد راه اندازی کنید و سپس از منو برای نصب آپدیت دانلود شده استفاده کنید. در همین حال، هیچ مزیت واقعی در این سیستم برای کاربر وجود ندارد که بتوانیم برای متعادل کردن جنبه منفی آن فکر کنیم.

اپلیکیشن های سیستمی (System apps)

برنامه‌های سیستمی که از قبل روی تلفن نصب شده‌اند نیز تغییراتی را دریافت کرده‌اند، اگرچه در بیشتر موارد شدید نیستند. برنامه های ساعت و ماشین حساب به غیر از تغییرات جزئی رابط کاربری، بیشتر شبیه آنچه در OxygenOS 11 بودند، هستند. در مورد سایر برنامه ها مانند آب و هوا نیز همینطور است. برنامه My Files (که قبلاً File manager بود) دوباره طراحی شده اما از نظر عملکردی مشابه نسخه قبلی است.

عکس و ویدیو (Photos and Camera)

یکی از برنامه هایی که مجدداً بازسازی شد، Gallery است که اکنون به Photos تغییر نام داده است. برنامه Photos اکنون همیشه به طور پیش‌فرض در برگه عکس‌های اولیه شروع می‌شود، که برخلاف برنامه گالری قبلی است که موقعیت شما را به خاطر می‌سپرد و در صورتی که آن را جا گذاشته‌اید، در تب Collections (که اکنون آلبوم نامیده می‌شود) راه‌اندازی می‌شود.

تب Photos نیز اکنون متفاوت عمل می‌کند. قبلا فقط تصاویر و فیلم های گرفته شده توسط دوربین گوشی را نشان می داد. اکنون، هر تصویر یا ویدیوی روی گوشی بر اساس تاریخ مرتب شده است. این شبیه به نحوه عملکرد برنامه Photos در iOS است و فقط یک راه بسیار درهم و برهم و گیج کننده برای دسترسی به رسانه است. می‌توانید برای تنظیم سه گزینه اندازه برای تصاویر بندانگشتی فشار دهید، اما به طور آزاردهنده‌ای که در حین انجام این کار، صفحه نمایش مدام سیاه می‌شود، که به نظر یک اشکال است.

اگر تصویری را باز کنید، گزینه‌های ویرایش بسیار بیشتری نسبت به قبل خواهید داشت، از جمله گزینه‌ای برای حذف اشیا از پس‌زمینه که این روزها مرسوم است. تب آلبوم‌ها همه تصاویر را مانند قبل در پوشه‌های مختلف مرتب می‌کند، و به‌جای اینکه فقط در دریایی از تصاویر کوچک حرکت کنید، دسترسی به آنها را آسان‌تر می‌کند. تب اکسپلور مانند قبل است و از عکس‌ها و ویدیوها «خاطرات» می‌سازد و افراد و مکان‌ها را نیز فهرست می‌کند.

یکی از چیزهای گیج کننده در مورد برنامه Photos اندازه بسیار کوچک رابط کاربری است. همه چیز دو اندازه خیلی کوچک است و بدون توجه به اینکه اندازه رابط کاربری گوشی روی چه چیزی تنظیم شده است، ثابت می ماند.

اپلیکیشن دیگری که تغییرات عمده ای را به خود دیده است، اپلیکیشن دوربین است. این در حال حاضر اساساً برنامه دوربین اوپو با چند ویژگی به هم ریخته است. اگر از کاربران قدیمی وان پلاس هستید، بلافاصله با نبود کشوی سوایپ به بالا برای حالت‌های دوربین اضافی، غافلگیر خواهید شد. آنها اکنون در یک دکمه More در انتهای آن قرار دارند که بسیار راحت تر است. نکته خوب این است که شما فقط می توانید حالت هایی را که می خواهید به نوار لغزنده اصلی منتقل کنید، به جز حالت XPan که به دلایلی نمی توان آن را جابجا کرد.

جدای از مزاحمت با حذف کشوی حالت ها، برنامه جدید نسبت به نسخه قبلی خود پیشرفت کرده است. اکنون باید تپ کنید تا عکس بگیرید، که به شما امکان می دهد روی هر نقطه از صفحه تپ کنید تا نه تنها فوکوس و نوردهی را برای آن نقطه تنظیم کنید، بلکه بلافاصله عکس بگیرید. شما همچنین می توانید تصاویر را در HEIF کارآمدتر ذخیره کنید.

یکی از ویژگی‌های جدید فوق‌العاده، قابلیت عکاسی با فرمت RAW در هر سه دوربین پشت وان پلاس 9 پرو  به جای دوربین عریض اصلی است. متأسفانه، این برنامه دوربین همان مشکلی را دارد که در نورد 2 وجود دارد، جایی که اگر تصویربرداری RAW+JPEG را فعال کنید، پس از گذشت مدتی به طور خودکار به JPEG بازنشانی می‌شود، در حالی که برنامه دوربین قبلی در OxygenOS 11 به یاد می‌آورد که شما ضبط RAW را فعال کرده بود.

تم ها (Themes)

اگر از کاربران وان پلاس هستید که تا به حال به تلفن شیائومی یا ریلمی دوست خود نگاه کرده اید و آرزو کرده اید که شما نیز می توانید رابط کاربری گوشی خود را فراتر از حد تصور بد جلوه دهید، خبر خوب، وان پلاس یک فروشگاه تم اضافه کرده است.

فروشگاه Themes در اینجا تقریباً به همان روشی کار می کند که قبلاً در بسیاری از گوشی های اندرویدی دیگر دیده اید. می‌توانید والپیپرها، فونت‌ها و بسته‌های تم کاملی را دانلود کنید که مواردی مانند والپیپرهاو نمادها را در یک لحظه تغییر می‌دهند. برخی از این ها رایگان بوده، در حالی که برخی دیگر پولی هستند.

کارایی (Performance)

یکی از افزوده‌های جدید مرتبط با عملکرد به OxygenOS 12 حالت Performance است که در تنظیمات باتری پنهان شده است. این اولین بار در نورد 2 دیده شد و به نظر می رسد راه حلی برای تمام فشارهایی که سیستم در حالت استاندارد انجام می دهد. همانطور که در اوایل سال جاری توسط AnandTech اشاره شد، OxygenOS 11 در وان پلاس 9 پرو خارج از سناریوهای انتخابی مانند اجرای بازی یا اجرای بنچمارک ها، استفاده زیادی از هسته پرایم در اسنپدراگون 888 نمی کند.

این باعث می شود برنامه های روزمره بدتر از دستگاه های رقیب اجرا شوند که از تمام توان CPU استفاده بهتری می کنند. توضیح وان پلاس برای این موضوع این بود که این روش به صرفه جویی در باتری و جلوگیری از داغ شدن بیش از حد دستگاه کمک می کند. این شرکت واقعاً نحوه رفتار زمان‌بندی CPU در OxygenOS 12 را تغییر نداده است. در عوض، حالت عملکرد به عنوان روشی برای اعمال فشار بی رحمانه به عملکرد اضافه شده است.

در Nord 2، حالت پرفورمنس تمام هسته‌های CPU را به حداکثر سرعت کلاک خود برای همیشه قفل می‌کند. در وان پلاس 9 پرو، این احتمالاً باعث یک ذوب هسته‌ای می‌شود، بنابراین سیستم فقط هسته‌های نقره‌ای را به حداکثر می‌رساند در حالی که هسته‌های طلایی با سرعت کلاک نسبتاً بالایی تنظیم می‌شوند. پرمصرف ترین هسته Prime بدون تغییر باقی مانده است.

در واقع، ما تفاوت زیادی در فعال کردن حالت عملکرد در استفاده روزمره مشاهده نکردیم. شاید برخی از انیمیشن‌ها و پیمایش در برنامه‌های مشکل‌دار کمی روان‌تر شده باشند، اما تعیین کمیت آن دشوار است. بنچمارک ها هیچ تفاوتی را نشان نمی دهند زیرا دستگاه قبلاً از تمام توان خود در آنها استفاده می کرد.

رابط کاربری و پایدار بودن

یکی از چیزهایی که کاربران وان پلاس همیشه در مورد OxygenOS قدردانی کرده اند، زیبایی بسیار تمیز و مینیمال آن است. در حالی که اکثر OEM های اندرویدی دیگر به سمت طراحی iOS گرایش پیدا کرده اند، وان پلاس تصمیم گرفته است به دستورالعمل های طراحی گوگل پایبند باشد. این تا حدودی با OxygenOS 11 تغییر کرد، که بیش از یک شباهت گذرا به One UI سامسونگ داشت، اما در کل، رابط کاربری همچنان شبیه اندروید به نظر می‌رسید تا iOS در حالی که هنوز تمیز و ظریف بود.

متأسفانه، اکنون که اوپو درگیر شده، حداقل به روشی معنادارتر از قبل، این موضوع از پنجره خارج شده است. در حالی که ColorOS خود اوپو دیگر مانند گذشته از iOS کپی نمی‌کند، اما همچنان از راه‌های مختلف، بزرگ و کوچک، الهام می‌گیرد. وقتی وان پلاس گفته بود که پایه کد OxygenOS را با ColorOS ادغام خواهد کرد، ترس رایج این بود که به سادگی به ColorOS تبدیل شود.

با این حال، ColorOS بیشتر حول آیکون های مربعی است که تا حدی از iOS الهام گرفته شده است. که در آیکون‌ها، ضامن‌های اعلان‌ها و سایر عناصر رابط کاربری مانند روشنایی و لغزنده صدا قابل مشاهده است. OxygenOS 12 از هر دوی این اصل های طراحی استفاده می کند بدون اینکه توجهی به کارکرد آنها با هم داشته باشد. همچنین، فراموش نکنیم که در زیر پوسته همه این ها اندروید 12 قرار دارد که در واقع یک فلسفه طراحی جدید و نسبتاً متمایز خاص خود را دارد و در همه این موارد به اندازه یک میخ مربع در یک سوراخ گرد جا می شود.

یکی از چیزهایی که وان پلاس در هنگام اعلام ادغام OxygenOS با ColorOS وعده داده بود، این است که اولی پایداری دومی را بدست آورد. اگر از کاربران قدیمی وان پلاس هستید، اشکالات و بی ثباتی در حال حاضر به طبیعت دوم شما تبدیل شده است. برخی از شما ممکن است هنگام ارتقاء به OxygenOS 12 متوجه هیچ چیز متفاوتی نشوید. بنابراین وقتی می گوییم که OxygenOS 12 واقعاً به طور عینی باگ تر از قبل است، فقط باید حرف ما را قبول کنید.

جمع بندی

OxygenOS 12 به چند دلیل یک به روز رسانی مشکل ساز است. از نظر ویژگی‌ها، چندین ویژگی جدید اضافه می‌کند، اما همچنین چیزهایی را که کاربران به آن‌ها عادت کرده بودند حذف می‌کند یا اساساً تغییر می‌دهد. در پایان، معامله برابر یا منصفانه به نظر نمی رسد و احساس می کنید چیزهایی را که می خواستید برای چیزهایی که به آن نیاز نداشتید از دست داده اید.

از نظر طراحی، به روز رسانی جدید یک قطار شکسته است. درهم آمیختگی عناصر ColorOS، OxygenOS 11 و اندروید 12 مجموعه‌ای از ظاهر ناسازگار، ناخوشایند و به ظاهر شکسته را ایجاد می‌کند که دیگر هویت خاص خود را ندارد و برای همه به یک اندازه جذاب نیست. فرض اینکه هر نوع فکر یا دقتی در طراحی انجام شده، احمقانه به نظر می رسد و به نظر می رسد تنها هدف این بود که تا آنجا که ممکن است از تکالیف اوپو کپی کنیم در حالی که سعی می کردیم وانمود کنیم که هنوز به نوعی OxygenOS است.

وان پلاس همچنین نتوانست به وعده خود مبنی بر ثبات عمل کند، زیرا اولین به روز رسانی دارای انبوهی از باگ های آزاردهنده در بهترین حالت و مشکلات تضعیف کننده در بدترین حالت بود. همه این موارد زیر سوال می رود که آیا وان پلاس دیگر خواسته های مشتریان خود را می داند یا حتی به آنها اهمیت می دهد. این اتفاق را در گذشته دیده‌ایم، جایی که شرکت بدون کلام از اخلاق خود در ساخت دستگاه‌های پرچم‌دار مقرون‌به‌صرفه با شعار «قاتل پرچم‌دار» عبور کرد و به تولیدکننده دیگری تبدیل شد که گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار عمومی و گران قیمت را تولید می‌کند.

در حال حاضر، همین امر در مورد نرم‌افزاری که در گذشته به دلیل صاف بودن، حداقل بودن، و بر خلاف هر یک از نسخه‌های عمومی iOS در بازار مورد تحسین قرار می‌گرفت، اتفاق می‌افتد. با این حال، آخرین به‌روزرسانی در جهت دیگری حرکت می‌کند و دقیقاً برعکس همه چیزهایی است که قبلاً برای آن وجود داشت.